Η ελιά είναι ένα φυτό αιωνόβιο , αειθαλές , υποτροπικό , της οποίας ο χρόνος ζωής κυμαίνεται από δεκάδες έως εκατοντάδες χρόνια. Είναι ένα δέντρο το οποίο προσαρμόζεται σε ξηροθερμικές συνθήκες και σε διάφορα εδάφη. Τα κύρια παραγόμενα προϊόντα είναι το ελαιόλαδο και οι επιτραπέζιες ελιές. Η ελιά καλλιεργείται στην Ελλάδα , της οποίας οι καλλιεργούμενες εκτάσεις της φτάνουν στο 60% . Η καλή απόδοση της παραγωγής των ελαιόδεντρων καθορίζεται και από τον βαθμό καρπόδεσης των ανθέων σε ιδανικές συνθήκες περιβάλλοντος. Η ορθολογική θρέψη της ελιάς , είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους έτσι ώστε να αυξήσουμε την ανάπτυξη και την παραγωγικότητά της.
Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για ένα ορθολογικό πρόγραμμα θρέψης της ελιάς σύμφωνα με την εταιρεία ΕΒΥΠ (https://evyp.gr/) όπου θα στοχεύσουμε στην αύξηση της απόδοσης και της ποιότητας της παραγωγής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΡΕΨΗΣ-ΛΙΠΑΝΣΗΣ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΔΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΛΛΩΝ
Για την θρέψη της ελιάς απαιτούνται 16 θρεπτικά στοιχεία τα οποία χωρίζονται σε 2 κατηγορίες. Στην 1η ανήκουν τα μακροστοιχεία ( άζωτο, φώσφορο, κάλιο) και στην 2η ανήκουν τα ιχνοστοιχεία ( σίδηρος, χαλκός, βόριο , μαγγάνιο, χλώριο, ψευδάργυρος, μολυβδαίνιο). Κάθε θρεπτικό στοιχείο έχει την σημαντικότητα του για την καλλιέργεια της ελιάς.
Η βασική λίπανση της ελιάς γίνεται τον χειμώνα και αποτελεί μια καθιερωμένη καλλιεργητική πρακτική αποσκοπώντας σε ισορροπημένη λίπανση των μακροστοιχείων . Εφόσον ολοκληρώσουμε την βασική λίπανση στην συνέχεια θα προχωρήσουμε σε διαφυλικούς ψεκασμούς θρέψης. Αυτό γίνεται διότι εξασφαλίζουμε την εφαρμογή των κατάλληλων θρεπτικών στοιχείων , είτε στα φύλλα είτε στον καρπό ,με ακρίβεια την κατάλληλη χρονική στιγμή ώστε να καλυφθούν άμεσα οι ανάγκες που έχει το δέντρο. Οι διαφυλλικές εφαρμογές αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία όταν τα εδάφη μας είναι ασβεστούχα, όπως είναι συνήθως στις περισσότερες περιοχές που καλλιεργείται η ελιά, γιατί ορισμένα θρεπτικά στοιχεία δεν είναι εύκολα διαθέσιμα στις ρίζες, όπως για παράδειγμα ο ψευδάργυρος ή ο σίδηρος.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΡΕΨΗΣ
Οι πρώτες εφαρμογές ξεκινούν από τέλη Ιανουαρίου / τέλη Φεβρουαρίου. Τα σκευάσματα που χρησιμοποιούμε είναι Amino 16(ΑΜΙΝΟΞΕΑ) με δοσολογία 5lt/1000lt νερό , σε συνδυασμό με το Copper Cu (ΧΑΛΚΟΣ) με δοσολογία 2.5lt / 1000lt νερό.
Ο επόμενος ψεκασμός είναι κατά το κρόκιασμα πριν ανοίξει το λουλούδι, όπου αύτο γίνεται συνήθως τον μήνα Απρίλιο (αναλόγως την περιοχή). Τα σκευάσματα που χρησιμοποιούμε είναι Amino16 (ΑΜΙΝΟΞΕΑ) με δοσολογία 5lt/1000lt νερό, σε συνδυασμό με 1kg MoBor (ΜΟΛΥΒΔΑΙΝΙΟ-ΒΟΡΙΟ), 3lt CalMag( ΑΣΒΕΣΤΙΟ-ΜΑΓΝΗΣΙΟ) και 2.5lt Copper Cu (ΧΑΛΚΟΣ) ή 5lt Amino 16 BZn ( ΑΜΙΝΟΞΕΑ+ΒΟΡΙΟ-ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟ) ,5kg 28-14-14 + TE , 2lt CalMag (ΑΣΒΕΣΤΙΟ-ΜΑΓΝΗΣΙΟ) σε 1000lt νερο.
Στη συνέχεια τους καλοκαιρινούς μήνες κατά την πήξη του πυρήνα ψεκάζουμε με το σκεύασμα Fruitfix ή Granbrix(ΑΜΙΝΟΞΕΑ ΜΕ ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΦΥΚΙΩΝ) 5lt/ 1000lt νερό σε συνδυασμό με 3-0-30 2lt / 1000lt νερο για μέγεθος και ελαιοποίηση.
Τέλος , μετά την συγκομιδή ψεκάζουμε με Amino16 BZn(ΑΜΙΝΟΞΕΑ+ΒΟΡΙΟ ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟ) 5lt/1000lt νερό για αντοχή στον χειμώνα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΤΟ Amino 16 ΣΥΝΔΥΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΛΚΟΥΧΑ & ΜΗ ΜΥΚΗΤΟΚΤΟΝΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΤΟΜΟΚΤΟΝΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ
