Λατινική ονομασία: Curcubita pepo
Ποικιλία: Nano verde di Milano.
Ύψος: 35 εκ.
Σπορά: Μάρτιος-Ιούνιος
Συγκομιδή: Μάιος-Οκτώβριος
Απόσταση φυτών: 60 εκ.
Απόσταση γραμμών: 120-150 εκ.
Βάθος σποράς: 2-3 εκ.
Ημέρες φυτρώματος: 8-10
Έναρξη συγκομιδής: 55 ημέρες
Οδηγίες φύτευσης:
Είναι φυτό της καλοκαιρινής περιόδου και δεν αναπτύσσεται στο ψύχος. Η καλύτερη θερμοκρασία είναι γύρω στους 22 βαθμούς. Η καλλιέργειά του θεωρείται εύκολη και προτείνεται σε αρχάριους καλλιεργητές, καθώς δίνει μεγάλη και γρήγορη παραγωγή. Αν δεν διαθέτουμε κήπο, μπορούμε να φυτεύσουμε σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Επιλέγουμε ηλιοφανή θέση στο μπαλκόνι για να τοποθετήσουμε τη γλάστρα. Καλό θα είναι να τοποθετήσουμε στη βάση της γλάστρας διογκωμένη άργιλο για να πετύχουμε καλύτερη αποστράγγιση.
Πότισμα:
Τα κολοκυθάκια είναι απαιτητικά σε νερό για να έχουν καλή ανάπτυξη και πλούσια παραγωγή. Την περίοδο της άνοιξης, το πότισμα πρέπει να γίνεται κάθε δύο μέρες, ενώ τη περίοδο του καλοκαιριού χρειάζεται κάθε μέρα, για να διατηρείται το χώμα υγρό.
Λίπανση:
Για όλες τις ποικιλίες του κολοκυθιού, η λίπανση είναι βασική εργασία, γιατί χρειάζεται πολλά θρεπτικά στοιχεία. Ενσωματώνουμε ακτιβοζίνη για πράσινα φυτά και λαχανικά, η οποία είναι πλούσια σε άζωτο, κάθε 20 ημέρες. Όταν τα φυτά του κολοκυθιού πλέον έχουν αναπτυχθεί αρκετά, ενσωματώνουμε ακτιβοζίνη για κηπευτικά, καθώς είναι πλούσια σε κάλιο, το οποίο συμβάλει στη παραγωγή για πλούσιους και ζουμερούς καρπούς.
Συγκομιδή:
Συγκομίζουμε τα κολοκύθια συνήθως 2 μήνες μετά τη φύτευση. Επίσης, είναι έτοιμο να το κόψουμε όταν φτάσει σε μήκος 10 με 15 εκατοστά. Επειδή ο καρπός του κολοκυθιού μεγαλώνει γρήγορα, κυρίως το καλοκαίρι, η συγκομιδή πρέπει να γίνεται κάθε δύο μέρες και τις πρωινές ώρες.
Χρήσιμα TIPS:
Αν αφήσουμε τα κολοκύθια να γίνουν πολύ μεγάλα είναι κατάλληλα για κολοκυθόπιτες αλλά και για τηγάνι.
Τρώγονται βραστά, ψητά και τηγανητά, αποτελώντας βασικό συστατικό για πολλές αγαπημένες συνταγές καλοκαιρινών φαγητών όπως η κολοκυθόπιτα, το μπριάμ και τα γεμιστά.
Διαθέτουν σημαντική θρεπτική αξία, λίγες θερμίδες και υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, βιταμίνες κάλιο και ασβέστιο.
Η καλλιέργεια του κολοκυθιού ανήκει στην ίδια οικογένεια φυτών με το αγγούρι, το πεπόνι και το καρπούζι, με τα οποία έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά.
Οι τρυφεροί βλαστοί της κολοκυθιάς που τρώγονται, ονομάζονται σε διάφορες περιοχές της χώρας κολοκυθοκορφάδες.
Πολλές φορές παρατηρούμε να κιτρινίζουν τα κολοκύθια, να μη μεγαλώνουν και να μένουν μικρά. Αυτό οφείλεται στην υπερβολική υγρασία. Επίσης μπορεί να κιτρινίσουν από την έλλειψη ασβεστίου, οπότε και ενσωματώνουμε οργανικό ασβέστιο – μαγνήσιο , φυσικής προέλευσης από όστρακα, το οποίο είναι κατάλληλο για βιολογική καλλιέργεια.
